3 mei: Het is bijna zover.
Het is bijna zover, morgen mag ik een dagje mee lopen op de set van "De Wilde Stad".
Het angstzweet breekt me uit, niet zozeer omdat ik op pad ga met de winnaar van een Gouden Kalf en mensen die de Nederlandse natuur opnieuw op de kaart hebben gezet met o.a. Films zoals "de nieuwe wildernis" en "natuur in de delta". Maar de gedachte dat ik een dag aan mijn lot over zou worden gelaten in de urban jungle van Amsterdam, vond ik toch wat beangstigend.
Een dag door een onbekend bos struinen met niets dan een kaart en een kompas gaat me prima af, echter één blik op de metrokaart van Amsterdam en ik was ik het spoor volledig bijster.
 
4 mei: De wildernis in.
Het is zover, vroeg het mandje uit.
Ik had bedacht dat het, het handigste (ook voor de portemonnee) was om de auto bij de RAI op een P+R te parkeren en verder te gaan met het openbaar vervoer.
Al snel werd duidelijk waarom deze stad was gekozen als decor (al mag ik dat eigenlijk niet zeggen als geboren Hagenees). Al vlot was ik namelijk omgeven door een gezellige drukte en fraaie gebouwen. Ook de binnenstad was binnen een zucht daar. Goed geregeld!
Gezien ik achteraf veel te vroeg vertrokken was (bang dat ik de weg niet kon vinden). Had ik nu wat tijd over om rustig het pand van EMS te vinden en onderweg nog wat platen te schieten van de stad die al vroeg uit de veren was. Aangekomen bij EMS Films, hadden we tijd zat om even de planning door te spreken en een bak goede koffie te drinken.
Lucas, de stagiair en geluidsman van EMS Films vroeg mij of ik mijn fiets bij me had?
Aanzien ik niet om de hoek woon, lag dat niet echt voor de hand. (Overigens, al was dat wel zo; de mensen die mij beter kennen, wisten dat ik dan waarschijnlijk alsnog met de auto was gekomen ;) ).
Gelukkig was er een vriendelijke collega van Lucas, die aangaf dat ik zijn fiets vandaag wel mocht gebruiken. Top!
De kat en de meerkoet:
En hop, op de fiets, de eerste locatie was goed aan te rijden.
We hadden een afspraak bij een "katten vrouwtje".
We mochten haar kater volgen en filmen, als hij langs de kades struinde op zoek naar zijn maal.
Aangekomen op de plaats van bestemming was het niet lastig om de woning te vinden. Al snel spotten we drie katten die in het raamkozijn zaten, omheind door groene tralies. Ze sloegen ons gade als 3 tijgers in een kooi.
Binnen werden we onthaald door een uiterst vriendelijke dame, die ons nog even vertelde dat er schuin aan de overkant een Meerkoet aan het nesten was aan de zijkant van een woonboot.
Toch maar even bekijken dan.
De natuur was ons gunstig gezind. Toeval of niet; de kuikens, kropen net uit hun eieren. Snel de spullen pakken dan maar. Cameraman René en regisseur Mark waren inmiddels ook gearriveerd.
Geen tijd te verliezen. Eerst de meerkoeten vastleggen en camera standpunten bekijken. Het zou leuk zijn als er een soort van interactieplaats kon vinden tussen de meerkoeten en de kat. Maar de natuur laat zich niet regisseren, afwachten maar.
Abatutu, een flinke kater, was inmiddels ook aanwezig. Hij vond het gepiep van de kuikens maar wat interessant. Als een leeuw sluipend naar een groep Gazelles, sloop hij langs de kade. Ik waande me toch heel even op de serengeti. Alleen waren de spelers hier iets kleiner. En het decor wat stadser.
Maar ik begreep wel direct de benaming "de wilde Stad".

Mark bedacht dat het misschien ook wel leuk zou zijn om wat beelden te schieten vanuit het perspectief van de meerkoeten. Maar ja die meerkoeten zaten op het water. Dus wat nu?
Het "kattenvrouwtje" Sabine aarzelde geen momenten sprak een buurjongen aan “hé luister eens kan jij ze niet even met je boot omvaren?” " geen probleem" zei de vriendelijke jonge man.
Nu we wat laatste beelden hadden geschoten vanuit het meerkoetenperspectief en wat laatste beelden van Abatutu hadden gemaakt konden we op naar de volgende locatie.
Op de fiets door de binnen stad. We hadden een behoorlijke rit voor de boeg, naar Amsterdam-Oost.
Waar we geen rekening mee hadden gehouden was dat vandaag de dodenherdenking op de Dam plaats vond. Het gehele centrum was nog drukker dan normaal en delen van de stad werden al afgezet. Mijn Gids Lucas, was geheel niet onder de indruk van deze drukte en gierde door de menigte als Alberto Tomba in zijn betere dagen door een olympisch slalom circuit.
Jopie de reiger:
In Amsterdam-Oost  hadden wij een afspraak met mevrouw De Wolff.
Mevrouw De Wolff is een echte kleurrijke Amsterdamse dame van 88 jaar oud.
En deze mevrouw had een mooi verhaal te vertellen.
Haar man ging altijd vissen in de buurt, daar kwam dan vaak op een afstandje een reiger kijken.
Af en toe stopte meneer De Wolff hem dan een gevangen visje toe. Toen haar man overleed, heeft deze grote blauwe reiger de weg naar het huis van meneer en mevrouw De Wolff gevonden, om daar zijn dagelijkse visje (of inmiddels verworden tot kippenbout) op te halen.
Mevrouw De Wolff is er dan ook heilig van overtuigd dat de reiger een soort van reïncarnatie/connectie is met haar overleden echtgenoot.De reiger heeft inmiddels de naam “Jopie” gekregen.
En ook Jopie zijn kroost heeft inmiddels de weg naar mevrouw De Wolff gevonden.
Met zijn drieën zijn zij regelmatig voor het raam van de Loggia van mevrouw De Wolff te vinden.
Jopie was toch wel onder de indruk van de cameraploeg en deze vreemde snuiter met al die fototoestellen om zijn nek, dat hij vandaag(net als zijn kids) een gepaste afstand bewaarde.
We besloten bij mevrouw Wolff naar binnen te gaan en wat beelden met haar te schieten.
Nu kwam Jopie toch voorzichtig even op het raam tikken.
Snel weer naar buiten en wat beelden van dit tafereel maken. Helaas, de vogel was alweer gevlogen.
We besloten er mee te stoppen voor vandaag. Inmiddels was het eind van de middag al behoorlijk in zicht. Zo zie je, ook in de stad is de natuur niet te regisseren. De volgende keer wellicht meer geluk.
Na een behoorlijk intensieve dag met veel indrukken,waarbij ik kennis heb mogen maken met interessante personen en dieren, ga ik moe maar voldaan weer op huis aan.
Deze opdracht werd uitgevoerd in opdracht van Panasonic en EMS-Films ter promotie van de Nieuwe film "De Wilde Stad" en de gebruikte apparatuur.
"De Wilde Stad"wordt rond de zomer 2017 in de bioscoop verwacht.

onderstaand nog wat BTS beelden:
Portret van ABATUTU
De eieren zijn net uitgekomen: niets gaat verloren in de natuur.
even de standpunten bespreken
De locatie: even omvaren met de boot.
Wat laatste shots van ABATUTU
Mw. de Wolff is gek van vogels
Wat opnames binnen
Mw. de Wolff probeert de reigers te lokken met een schaal kippenpoten.
↑Back to Top